Rodacy w ostatnich latach, po wstąpieniu naszego kraju do Unii Europejskiej, zaczęli w wielkiej mierze wybierać pracę zagranicą zamiast w Polsce. Przedtem też na pewno emigrowano zarobkowo, niemniej jednak nie aż na tak dużą skalę jak dzieje się to w chwili obecnej.

Najpopularniejsze, wybierane przez Polaków kierunki wypadów w latach dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku to głównie Niemcy, głównie na bliskość tego państwa. Do Niemiec wyjeżdżali przede wszystkim mężczyźni, którzy znajdowali zatrudnienie w przemyśle budowlanym (na budowach, przy remontach i tym podobnych zajęciach). Inne państwa, które wybierali Polacy jako miejsca docelowe emigracji zarobkowej to między innymi Francja, Niderlandy czy Włochy (dziś to Norwegia: zakładanie firmy w Norwegii). Do dwóch pierwszych z wymienionych państw wyjeżdżano przede wszystkim do pracy w branży rolne – byli tam potrzebni pracownicy do zbioru owoców i warzyw. Do Włoch z kolei wyjeżdżały głównie kobiety jako opiekunki do dzieci i osób starszych.

Obecnie, po otwarciu rynków pracy w Unii Europejskiej, Polscy obywatele w większości wyjeżdżają do Ogromnej Brytanii i Irlandii. Jednakże najpopularniejszym krajem emigracji zarobkowej, który nie należy do Unii Europejskiej, jest Norwegia (zobacz faktura Norwegia). Mieszkańcy Polski pracują tam głownie w budownictwie i w przemyśle rybnym, niemniej jednak polska firma w Norwegii i ogólnie rzecz biorąc polska działalność gospodarcza w Norwegii też nie trzeba do rzadkości. W szczególności z uwagi, ze są tam bardziej przejrzyste niż w naszym kraju zasady podatkowe. Po wpisaniu w Google internetową hasła „Norwegia podatki” znajdziemy szczegółowe informacje na ten temat.

Zobacz tutaj: podatek Norwegia.